چگونه آيين دوست‌يابي را به کودکانتان آموزش دهيد؟
شما والدين گرامي، چگونه آيين دوست‌يابي را به کودکانتان آموزش مي‌دهيد؟ اگر مي‌خواهيد در اين باره بيشتر بدانيد، به راهکارهايي براي دوست‌يابي و حفظ دوستان از سوي کودکان دقت کنيد. برخي از كودكان به خصوص كم سن و سال ها براي كسب مهارت هاي اجتماعي نظير حل مشكلات، مذاكره، همكاري و برقراري ارتباط نياز به كمك دارند.
صحبت با کودک
دقيق باشيد. درباره رفتارهايي که مشاهده مي‌کنيد و اينکه چگونه موجب تاثيرگذاري بر روابط مي‌شوند، گفتگو کنيد. درباره دوستي صحبت کنيد. اگر کودک به دليل تمام شدن يک رابطه دوستي از نظر رواني آسيب ديده است، درباره وضعيت دوستي‌ها و اينکه چطور طي سال‌ها دوستان زيادي خواهد داشت که بعضي از آنها به مدت طولاني و بعضي از آنها تنها مدت کوتاهي دوست او خواهند بود، گفتگو کنيد.از کودک بخواهيد نام يکي از همکلاسي‌هايش را که همه او را دوست دارند بگويد و سپس درباره خصوصيات او چنين بپرسيد: «چه طور رفتار مي‌کند؟ چه کارهايي انجام مي‌دهد؟ ويژگي‌هاي يک دوست خوب چيست؟»
تعيين اهداف دوستي
با همديگر در اين‌باره صحبت کنيد که دوست دارد چه مهارت‌هاي اجتماعي و چطور دوستي‌هايي داشته باشد، بيشترکودکان مي‌توانند به آساني کودکاني را که دوست دارند، با آنها دوست باشند، نام ببرند.
ارايه الگوي مناسب
کودک شما خواهد کوشيد به طور دقيق مانند شما رفتار کند. بنابراين به ياد بسپاريد زماني که شما در حال خوش‌آمدگويي به مردم، گفتگوي تلفني، خريد، بازي و يا انجام هر کار ديگري با مردم هستيد، الگوي رفتار اجتماعي را به او نشان مي‌دهيد. اگر خجالتي بودن يکي از مشخصات شماست، او ممکن است از خجالتي بودن شما تقليد کند و بنابراين شايد لازم باشد که اين مشخصه خودتان را تغيير دهيد. به ياد بسپاريد که مهارت‌هاي اجتماعي ديگري هستند که شما به طور ناخودآگاه در حال آموختن آنها به کودکتان هستيد حتي اگر ترجيح مي‌دهيد که آنها را ياد نگيرد.
ايفاي نقش براي آموزش کودک
اجراي نمايش، فرصتي عالي در اختيار شما قرار مي‌دهد که روش‌هاي مناسب رفتار با ديگر مردم را به کودک ارايه دهيد. از کودکتان بخواهيد که آنها را طوري که مشکل ايجاد نکند، تمرين کند. ابتدا موقعيت‌هاي ساده‌اي را نشان دهيد و سپس آنها را پيچيده‌تر کنيد. موقعيت‌ها مي‌تواند شامل دعوت يک دوست به بازي، رد يک دعوت، مخالفت مسالمت‌آميز، صحبت با تلفن، خوشامدگويي به ميهمانان، گفتگو با کودکان و بزرگسالان و يا نمونه‌اي از يک ورزشکار خوب باشد. نقش‌ها را بين خودتان عوض کنيد.
مهارت‌هاي گفتگو را آموزش دهيد.
موارد زير را تمرين کنيد: سلام کردن، معرفي، پرسيدن پرسش‌هاي خاصي براي ادامه يافتن گفتگو براي مثال چه خبر؟ ديگه چه طوري ؟ تکرار نام‌ها را آموزش دهيد. نقش معرفي کردن افراد را گوشزد کنيد و به کودک بگوييد نام ديگران را تکرار کند تا اطمينان يابد آنها را به ياد خواهد آورد. همچنين به کودک بياموزيد که پذيرفتني است که پس از معرفي شدن به فردي دوباره از او بخواهيد نامش را تکرار کند.
فرصت‌هايي براي تمرين
به کودک فرصت دهيد مهارت‌هاي جديدش را به کار گيرد. بدون مجبور کردن او را تشويق کنيد دوستان ديگر را براي بازي دعوت کند. به او پيشنهاد کنيد با هم فيلم ببينند، ساندويچ بخورند يا به تماشاي فوتبال بروند. به سوي موقعيت‌هاي طولاني‌تر و کمتر برنامه‌ريزي شده برويد. به تدريج زماني را که کودکان با هم سپري مي‌کنند، زياد کنيد.
نظارت و تشويق
بگذاريد کودک بداند در حال چه کاري است. اين کار را با دادن نمره انجام ندهيد بلکه به او بگوييد. چند کلمه تحسين آميز به کار ببريد تا به کودک بگوييد چه قدر خوب با دوستش کنار آمده است. يک الگوي خوب براي کودکتان باشيد. خوشبختانه بچه‌ها با محافظت و پشتيباني والدينشان راحت‌تر مي‌توانند دوست پيدا کنند.
پس زندگي اجتماعي کودکتان را با اين موارد آغاز کنيد:
درباره دوستي بخوانيد.
تعدادي داستان درباره دوست پيدا کردن انتخاب کنيد و آنها را براي کودک خود بخوانيد، درباره اينکه چگونه شخصيت‌ها، افراد جديد را ملاقات مي‌کنند، بحث کنيد و درباره راه‌هايي که کودک شما مي‌تواند از بعضي از اين ايده‌ها در زندگي خودش استفاده نمايد گفتگو کنيد. آنها را ترغيب به برداشتن گوشي تلفن کنيد. يک مادربه پسر 5 ساله‌اش ياد داد که مکالمات را با گفتن الو و گفتن نامش آغاز کند. اين راه بزرگي براي آشنا شدن با افراد است. او در زمين بازي به سرعت به سمت بچه‌ها مي‌دود و مي‌گويد، سلام اسم من «جاشوا» است و از اينجا به بعد شخصيت خود را نشان مي‌دهد. فکر نکنيد که شما مجبوريد کارگردان امور اجتماعي کودکتان باشيد و به آنها يک عبارت پيچيده يا بامزه ياد دهيد تا خودشان را معرفي نمايند. به آنها نشان دهيد که بايد صادق و راستگو باشند. حتي گفتن عبارت «من عاشق تاب‌بازي هستم. تو چه طور؟» به کودک ديگري که منتظر نوبتش است، مي‌تواند سرآغاز يک دوستي زيبا باشد. اگر کودک شما خجالتي است، بگذاريد گفتگوها و احوال‌پرسي‌هاي خود را با خواهر و برادر بزرگتر خود انجام دهد.
در جايي که کودکان هستند حضور داشته باشيد.
استاد مرکز رشد و مراقبت کودک مي‌گويد: «همه آموزش‌هاي دنيا موثر واقع نمي‌شود، مگر اينکه کودک شما آن چه را که ياد گرفته واقعاً تمرين کند.» اگر کودک شما هنوز در مهدکودک يا پيش دبستاني نيست به يک گروه بازي ملحق شويد. به‌طور مرتب به پارک برويد به کتابخانه محلي يا به يک موزه برويد. قرار ملاقات‌هاي زيادي بگذاريد. با دوستان صميمي يا احتمالي کودکتان قرار بازي در خانه بگذاريد و آنها را به خانه دعوت کنيد. به آنها وقت بدهيد که همديگر را بهتر بشناسند و تفريح و سرگرمي داشته باشند.
روي مهارت‌هاي اجتماعي کار کنيد.
مطمئن شويد که کودکانتان درک مي‌کنند که دوستان خوب با هم شريک مي‌شوند و نوبت را رعايت مي‌کنند. به يکديگر گوش مي‌دهند و همديگر را نمي‌زنند و مسخره نمي‌کنند. به او توضيح دهيد که او هم بايد در جستجوي دوستاني باشد که آنها هم اين قوانين را مي‌دانند و دنبال مي‌کنند. کودکتان را تشويق کنيد که علايق خود را کشف کند. به‌طور معمول دوستي‌ها در زمينه فعاليت‌هاي مشترک رشد مي‌کنند. بنابراين به او کمک کنيد که مشغول انجام کاري شود که از آن لذت مي‌برد مثل رفتن به کلاس نقاشي يا ملحق شدن به تنها تيم‌هاي ورزشي.
با روش دوست‌يابي کودکتان هماهنگ باشيد.
بعضي از کودکان هيچ مشکلي در نزديک شدن به بچه‌هاي ديگر ندارند در حالي که براي ديگران ممکن است مقداري طول بکشد تا آشنا شوند. تعدادي از آنها دوست دارند دوستان زيادي داشته باشند در حالي که کودک شما ممکن است فقط يک دوست داشته باشد تا وقتي که او يک دوست صميمي دارد و شاد است همه چيز براي او خوب و راحت خواهد بود.
آخرین نظرات کاربران