10 علامتی که نشان می دهد شما بیش از اندازه کار می کنید – بخش دوم

10 علامتی که نشان می دهد شما بیش از اندازه کار می کنید و راهکارهای مقابله با آن

1)      جزء افرادی هستید که همیشه دیرتان شده است. بگونه ­ای برنامه ­ریزی کنید که در هر جلسه و قرار ملاقاتی پنج دقیقه زودتر آنجا باشید و سپس دیگران را هم از این تصمیم خود آگاه کنید. به این ترتیب ناچار خواهید بود، از انجام کارهایی که باعث تأخیر شما در جلسات می­شوند صرف نظر کنید. مطمئن باشید این کار از کیفیت کار شما کم نمی­کند بلکه شما را وادار می­کند اولویت­های خود را مجدداً رده­بندی کنید و روی چیزهایی که مهمترند و خروجی آنها تمرکز کنید.

2)      هیچ وقت به ذهنتان استراحت نمی­دهید. چندی پیش چند نفر از همکارانم برای من و همسرم بلیطی برای تعطیلات آخر هفته تهیه کردند و قرار گذاشتند که در طول این سفر به هیچ یک از تلفن­های من پاسخ ندهند و هیچ گزارشی هم به من ندهند. در ابتدا نمی­دانستم باید بدون کارم چه کنم؟ اما خیلی زود در یک کتاب غرق شدم و وقتی به خودم آمدم احساس می­کردم در یک زمان دیگر هستم که زبان و فرهنگ و تاریخ دیگری دارد. چیزهایی که دوست داشتم اما مدتها بود فراموش کرده بودم. اگر هر چند وقت یکبار یک استراحت ذهنی داشته باشید فرصتهایی برای یادگیری و لذت بردن برای شما فراهم می­کند. برای اینکه چنین موقعیت­هایی را در زندگی روزانه خود ایجاد کنید باید قوانینی برای خود وضع کنید. مثلاً یکی از قوانین من اینست که در سفرهای هوایی کار نمی­کنم. با توجه به نوع کارم پروازهای زیادی در طول هفته دارم که می­توانم در این فرصت­ها به اندازه کافی مطالعه کنم.

3)      تلفن شما به بخشی جدایی ناپذیر از وجودتان تبدیل شده است. اگر تلفن همراهتان را هیچ گاه خاموش نمی­کنید یا حتی بدتر از آن اگر هیچ وقت گوشی از دستتان نمی­افتد این مسئله شما را در معرض مزاحمت­ها و وقفه­های مستمر در کارتان قرار می­دهد که منجر به بروز استرس می­شوند. هر چند من خودم نمی­توانم این کار را انجام دهم اما افراد پر مشغله­ای را می­شناسم که بخشی از ساعات کاری را برای کارهای خود در نظر می­گیرند و در این مدت حتی به تلفن­های شخصی هم پاسخ نمی­دهند. وقتی تلفن شما همیشه روشن باشد مثل این است که در اتاق شما همیشه باز باشد. بگونه ­ای برنامه ریزی کنید که همیشه برای خودتان ساعاتی بدون مزاحمت برای فکر کردن و برنامه­ریزی کردن داشته باشید. در این مدت، حتی اگر به مدت نیم ساعت هم باشد بدون زنگ تلفن و رفت و آمد افراد به کارهایتان برسید.

4)      راضی کردن شما غیر ممکن است. اگر احساس می­کنید غذا به اندازۀ کافی خوب نیست، امکانات هتل به اندازۀ کافی مناسب نیست، درآمدتان به اندازۀ کافی بالانیست یا منابع شما به اندازۀ کافی نیست: یک تیم به اندازۀ کافی قوی ندارید، به اندازۀ کافی از جانب دیگران حمایت نمی­شوید، باید چارۀ این مشکلات را که ظاهراً ناشی از عوامل بیرونی هستند را در خودتان جستجو کنید و تفکرات کلیشه­ای خود را تغییر دهید. من از زمانی که این علائم هشدار دهنده را در خودم مشاهده کرده­ ام این جملۀ کلیدی را مرتب با خودم تکرار می­کنم : ” من هر آنچه مورد نیاز است را دارم”

5)      شما در گذشته یا آینده زندگی می­کنید. مدام در حال مرور خاطرات خوش هستید، به افتخارات گذشته می­اندیشید و در مورد آن صحبت می­کنید یا منتظر آینده هستید و نمی­توانید یک زندگی واقعی را شروع کنید تا زمانی که به هدف خاصی برسید. هر دو اینها علائمی هستند که نشان می­دهند شما خارج از زمان حال زندگی می­کنید. این عادتی است که منجر به بروز  استرس بیشتر در شما می­شود. حضور داشتن در زمان حال، لذت بردن از  تعاملات، ملاقاتها، مردم و چالش­هایی که در زندگی روزمره هستند از استرس شما می­ کاهد.

من در طول این سالها یاد گرفته­ام که ما می­توانیم آگاهانه رویکردها، عادات و گفتگوهای درونی خود را در کار و زندگی تغییر دهیم. هدف این نیست که همۀ استرس­های زندگی را کاملاً حذف کنیم. در واقع کمی استرس می­تواند به ما کمک کند که خودمان را هوشیار و گوش به زنگ نگهداریم. اما نکتة مهم آنست که بتوانیم اوقات خود و آنچه که ذهن ما را به خود معطوف کرده را پایش کنیم و از آن بازخورد بگیریم تا بر اساس آنچه آموخته ­ایم برنامه ­های خود را مجدداً تنظیم کنیم.

برگرفته از نوشته ­های جوئل پترسون ، رئیس شرکت هواپیمایی جت بلو